تدبیرگاه

رفراندوم و شبه رفراندومهمه پرسی یا رفراندوم رای گیری مستقیم از همه اعضای یک سازمان یا جامعه است،برای رد یا تصویب سیاستی که رهبران یا نمایندگان پیشنهاد کرده اند.همه پرسی یکی از روشهای مهم دمکراتیک است و اصل آن مورد پذیرش و اقبال مردم و صاحبنظران و دمکراسی خواهان است و خوشبختانه در قانون اساسی جمهوری اسلامی در اصل 59 به آن توجه شده است اما در بکارگیری ابزار همه پرسی میان حقوقدانان اتفاق نظر نیست.جمهوریت و انتخابات لازم و ملزوم همند بطوریکه در حکومتهای مبتنی بر رای و نظر مردم بطور مستمربرای انتخاب نمایندگان ملی و محلی و مسولین و حکمرانان به صندوقهای رای مراجعه میکنند.اگر مشاهده و احساس شود که مردم چیزهایی را میخواهند یا نمیخواهند که در قوانین عادی به خواسته خود نمی رسند و یا بخشهایی ازخط مشی ها و سیاستگزاریهای دولت نماد خواست عموم نباشد،راهکار مراجعه به آراء عمومی و همه پرسی است. سوال؟ آیا در کشور شاهد چنین وضعیتی هستیم؟ اگرجواب خیر است این همه نارضایتی پیدا و پنهان برای چیست؟ اگر جواب مثبت است آیا بهترین و تنهاترین گزینه رفراندوم است؟این اتفاقات چندماهه اخیردل هرفرد مسلمان و با وجدان و میهن دوست را به درد آورد.هر اسمی روی این حوادث بگذاریم برای ایرانیت و اسلامیت و جمهوریت ناخوشایند بود. دشمنان پیازداغش را زیاد و بزرگنمایی کردند و برخی از مسولین و نمایندگان و صاحب قلمان نیز آن را به اعتراض عده ای قلیل و معلوم الحال تقلیل داده اند.اما واقعیت چیز دیگری است. گرچه برگزاری رفراندوم اما و اگرهایی دارد ولی چون در قانون اساسی این مهم مورد توجه قرار گرفته باید کلیات آنرا پذیرفت و به آن تن داد اما همانگونه که در مقدمه این نوشتار ذکر آن رفت حتی در بین صاحبنظران علوم سیاسی و حقوق در چگونگی تدبیرگاه...

مدیریت،'>مدیریت، قربانی سیاستدر این هیاهوی سیاسی ووضعیت نه چندان عادی و نابسامانیها و نگرانیها و عدم رضایتها مدیریت مظلوم تر از هر زمانی دیگر و بشدت به حاشیه رانده شده و تقریبا" همه ی صاحبنظران و کنشگران بارشته تخصصی و علایق و سلایق متفاوت در حمایت و یا نقد حکمرانی و حکمرانان قلم میزنند و بیان میکنند و گرچه غالب مطالب مطرح شده از سوی آنان و مدیران ارشد و حکمرانان و امامان جمعه و...بخاطر جو حاکم بر کشور عمدتا" سیاسی-جناحی است اما برای بررسی علل و عوامل این وضعیت بغرنج در کشور نگاهی هم به مسایل فرهنگی،اجتماعی و اقتصادی دارند اما دقیق و صریح به مبحث مهم مدیریت بصورت تخصصی پرداخته نشد و میتوان گفت مسئله اصلی و اساسی و مهمی به نام مدیریت کمرنگ و به نحوی قربانی مسایل سیاسی و جناحی کشور شده به نحوی که در هیچ زمانی تا این حد مدیریت فدای مصالح سیاسی و جناحی نشده و این آثار سوء کنونی ناشی از همین بی توجهی به مدیریت است چراکه با مشاهده وضع موجود و مدیران موجود در کشورمیتوان نتیجه گرفت که مسأله مدیریت و کارآمدی در اولویتهای دوم و سوم هم نیست.با تحلیلی اجمالی از وضعیت حکمرانی کشور این معضل عظیم را تبیین میکنم باشد که مسولین و حکمرانان محترم گوش شنوایی داشته ومدیریت را به مسلخ سیاسی بازیها نبرند و بیش از این کشور را آسیب پذیرتر نکنند. یقین دارم اگرمدیریت را قدر بدانند و آن را بر صدر نشانند حال کشور خوب خواهد شد.در این برهه از زمان و در این دولت با توجه به گرایش سیاسی که دارد و از طریق سایرقوا که همین گرایش خاص را دارند و به عبارت رساتر و بهتر در این برهه ای که حاکمیت یک دست شده مدیریت و شایسته سالاری بیشتر از هر زمان دیگری به حاشیه رانده شد. این یک دستی تقریبا" بی سابقه وضعیت کشور را نیز بطور بی سا تدبیرگاه...